Iedereen was op tijd… ze mochten op reis met hun stalen ros..

1 mei 2014….De weervoorspellers hadden van alles uit hun mouw getoverd door ons slecht en koud weer te beloven…niets was minder waar…De zon was op de afspraak. Onze machines blonken en waren er klaar voor…er diende meer dan 300km afgelegd te worden.

Eerst waren we zeer verrast om onze Rudy in een andere lichaamsvorm te zien, (allee zijn hoofd toch), door de remmen van zijn nieuwe fiets grondig uit te testen..met de nadruk op grondig.. De dames van onze bijstandswagen namen een laatste fotootje voor de archieven en dan waren we weg…

“Celles” kwamen we nogal vlug tegen, maar het was nog veel te vroeg onze picknick te verslinden. Via binnenwegen reden we richting Ath, alwaar we tussen het groene woekerkruid het gedenkkruisje van onze vriendmotard met moeite terugvonden..

De vele occasionele bloemenventers deden er ons aan denken dat het 1mei was.. Even na “Le Roeulx” was de gps onoplettend en misten we de kortste weg naar Binche..hij sloeg tilt en we belanden ongewild op de snelweg, alwaar onze Mol ongeduldig werd en met het molletje op zijn rug het hazenpad koos….

Uiteindelijk na meer dan 120km stopten we aan Frituur “Auberge au bon coin” alwaar de tatoedame viendelijk het terras van stoelen voorzag.. Het 1ste drankje smaakte naar nog en we maakten er voor de 1ste keer kennis met de “Salami” deze vuile vriend zou ons blijven achtervolgen.. Na het aanschouwen van de Natomanoeuvers en een 1ste tankbeurt reden we voor de 2de maal “Celles” binnen. Het terras van “Le Fenil” werd onmiddellijk omgetoverd tot refter en “Orval” werd voor de rest van de dagen onze lijfspreuk. Onze koffie zouden we een heel eind verder nuttigen op het droge terras van “Befferlyhills” maar dit was zonder de plaatselijke onweersbui gerekend, alwaar we de koffie overdekt moesten nuttigen…

Een goedkopere tankbeurt was de voorbode voor onze aankomst in ons gekend “Saint Fiacre”

Het ontvangstcomité met de Molletjes incluis verwelkomde ons en onze teller stond toen op 328km. Een verfrissende douche was een weldaad voor onze droge huidcellen…Het was voor de 2de keer dat onze vuile vriend op tafel verscheen en er werd uitgebreid geaperitiefd.

Een soepje van paddestoelen gevolgd een zalmpastei, en daarna een Cordon Bleu was onze 1ste kennismaking met de plaatselijke kok. Na het “Orval” avondlied en de verhalen over “hoeveel geluk we hebben gehad met het weer” werd de bedstee opgezocht…

Dag 1 was reeds ten einde…..

Zoals afgesproken werd er rond de ontbijttafel verzameld om 8u15….

We vertrokken met onze karavaan richting Diekirch, na een tankbeurt en enkele plaatselijke rondes parkeerden we op de privéparking van “Museum Jean Wagner” Na het bezoek aan het museé was het de moment om de plaatselijke horeca te steunen..we vonden een terras, uit de wind in de “Grand Rue” met name “Cafe Diekirch” een zeer originele naam..

Terug op het stalen ros om onze rit af te haspelen stopten we eerst in Heinerscheid aan een Brasserie-Cafe, maar het was meer een Rookerie, doch aan de overkant was er een prachtig Hotel-Restaurant “Cornelyshaff” met privéparking en met 8,1 op Booking.com….De dagschotel was fenomenaal “Minestrone , Cabillaud Pané of Suprème de volailles aux herbes, gevolgd door Pannacota of aardbeientaart” en dit alles voor 12€…..(en ’t was zeer lekker ook nog)

Om de bepijlde rondrit af te leggen waren er wel enige km omgereden, daar we opeens bijna 30km ver van onze normale route afgeweken waren door omleidingen en bij gebrek aan pijlen.

De temperatuur was ondertussen gedaald en de hoogte gestegen toen we in “Schönberg” een Hollandse motorbende konden begroeten….zij waren daar occasioneel op logement.. Den Baas sprak perfect Nederlands..en een kegelbaan was in de kelderverdieping ondergebracht..

We haspelden de rondrit verder af en iedereen was blij om terug iedereen aan de aperitief hun wedervaren te kunnen vertellen.. Den “Orval” vloeide terug rijkelijk tot we terug door Pascale aan tafel werden uitgenodigd..daar kregen we een aspergesoepje, gevolgd door ofwel parmahesp met meloen of mosseltjes met een mousselinesausje..Na het dessertje terug afspraak aan de “Stammtisch” ….

​

Na het ontbijt en na de olieverversing van mijn machien vertrokken we voor een rit door het prachtige Mullerthal, daar werd even gestopt om daar de natuur in al zijn facetten te bewonderen en op gevoelige plaat vast te leggen voor ons nageslacht. Dan reden we door richting Echternach…Een stopplaats voor een koffie of Orval vonden we op het terras van “De Pérékop” in Berdorf eveneens een motorhotel. Na eventjes te pendelen tussen de bruggen van de Sûre en enkele supplementaire kilometers vonden we de afslag om het Eiflegebergte in te rijden…Na veel bochtenwerk hielden we halt bij “Hotel Backerei Theis-Mühle “ die op zijn menu als specialiteit verse forellen had staan..Hier kan het woord vers zeer serieus genomen worden, want na bestelling passeert er een Filippino gewapend met emmer en slaghout om de forellen de genadeslag te bezorgen. Het was frisjes en winderig en Markske en Molje besloten om binnen hun menu te verorberen..De muziekkast troggelde enkele euro’s af zonder ook maar 1 noot te spelen…Verder onze rit stopten we nog om “het kasteel” te bezoeken, maar het bleek een luchtkasteel te zijn…het werd een inderhaast ingelaste koffiepauze en daarna terug weg…Prachtig bochtenwerk bracht ons terug in het Groot-Hertogdom en een summum van bochten deed ons aankomen in “Kautenbach” in het hotel van de Pascal zijnen vriend die ons op het zonnig terras een drankje en dat waren wonderwel terug veel “Orval’s” aanbood. Nogmaals dank aan de hoteluitbater…

Na het avondmaal die bestond uit Carpaccio van rund (eerst dachten we aan koeietong) Visfilet en dessert (waarin zoals op de foto te zien de rest van de salami een plaatsje had) werd het avondfeest ingezet met de geïmproviseerde discobar en dansact..

waaraan een plotseling einde kwam daar Ciske de installatie naar de knoppen hielp. Tegen middernacht, na het brengen van de inderhaast ter plaatse uitgevonden en nu bekende Pinkersgroet… zat iedereen in de bedstee (met of zonder Liefste)

​

s’ Anderdaags na het ontbijt werden de bagage vakkundig ingeladen en de terugtocht van 330km naar ons Vlaanderen aangevat..Het werd een estafettetocht met nu eens De President en dan een onzen Bart als gangmaker, die vakkundig zijne nieuwe GPS kon uittesten.

In Paliseul met bezoek aan “Brasserie sur Le Pouce” een Ambassadeur van Orval, waar Ciske schuimbekkend in het Cafe zijn hartje kon ophalen en zelfs tot in de kelder kon gaan verwateren aan het aantal bakken Orval.. Tamelijk laat konden we terug plaats nemen op eigen bodem en ons plaatselijk lokaal.

We hebben een prachtig weekend achter de rug, zonder ongevallen, zonder vele woordenwisselingen en vooral met zeer veel maten, makkers (zonder maes) en veel leute…..

​

De verslaggever van dienst….

​

VJP