Verslag slotrit op 29 okt 2023 naar Ramskapelle

​

De uitnodiging voor de laatste uitstap met de moto werd reeds een tijdje geleden aangekondigd… Naarmate de dag naderde, begon de president een beetje te panikeren, daar hij de voorspelde meteo geloofde… Die voorspelde weinig goeds, en er werd een plan B bedacht. Een mail werd in de mailbox gedropt, en zij die wilden konden met de auto de rit meerijden.. Op de dag des oordeels kleurde de lucht toch een weinig blauw, en was er van neerslag niets te bespeuren. Op het nieuwe winteruur van de afspraak aan ons nieuwe lokaal, waren we toch met 8 moto’s om de laatste rit aan te vatten. Ook waren er vierwielers ingeschakeld om alle andere enthousiaste leden naar de plaats van het 1ste rendez-vous te brengen. De organisatie van het ganse gebeuren had een bezoek gepland aan het For Freedom museum in Ramskapelle, een privaat oorlogsmuseum. Op het voorgesteld uur vertrok de groep via gekende wegen, om zo vlug mogelijk op het uur van afspraak in Knokke-Heist aan te komen  met in het kielzog een Franse wagen, gevuld met enkele clubleden.. Onderweg zo net voor de aankomstplaats pikte een Chinees , ook gevuld met enkele clubleden in de mobiele karavaan in..

We kwamen dus aan in het charmante Ramskapelle aan het museum; daar werden we verwelkomd door een zeer gemotiveerde vrijwilliger en vlotte prater, die ons het reilen en zeilen van de volgende 1u30 ten gronde uitlegde. Dit museum is ontstaan doordat tijdens de 2de wereldoorlog een Britse soldaat Dennis Jones hier in onze contreien de liefde van zijn leven heeft ontmoet, hier is blijven plakken, niet alleen met zijn geweer heeft geschoten, en zo zelfs voor enkele nazaten heeft gezorgd, die op hun beurt alles hebben gezocht, geschooid of gekocht om dit mooie museum op te richten en uit baten.

Het moet gezegd een privaat museum als dit is zeer zeldzaam en het was zeker de moeite om dit even te kunnen bezoeken..

Daar we afspraak hadden in restaurant “De Groene Wandeling” dienden we nog een klein 6km via bochtige wegen af te leggen.. Daar werden we in een privaat glazen aquarium gedropt en kon het aperitief, die vlot besteld en gebracht werd genuttigd worden.. Gelukkig hadden we reeds onze menukeuze in de loop van de week doorgegeven, en zou alles vlug kunnen verlopen…maaaaaaaaaaaaaaaaaaar daar de paling maar niet wilde bijten duurde dit toch even vooraleer we iets tussen de kiezen konden steken..  Niettemin, alles heeft voor- en nadelen.. Daar we enige tijd moesten wachten om te kunnen eten werd het aquarium overspoeld met flinke regenbuien, gelukkig lijk was het water aan de buitenkant van het aquarium.. Niettemin alle gebrachte spijzen waren subliem, de paling perfect, het vispannetje uitstekend zoals Luc Bellings beoordeeld had, de steaks perfect, en de zalm was inderdaad rozé.. Toen we alles naar binnen hadden gewerkt en de rekening hadden voldaan was het beginnen uitklaren, en werden de hemelsluizen dicht gedraaid.

Door het lederen zadel droog te wrijven, hadden we toch nog een weinig contact met het regenwater, en daar zou het bij blijven. De rit vertrok terug via bochtige wegen, ditmaal zonder de fransman en de chinees in ons zog.

We reden via een doortocht in het feeërieke Damme en via Vlaamse bochtige wegen huiswaarts, nog en steeds geen regendruppel gezien..

De kopman trok gezwind zijn snelheid door en toen we plots na het kruispunt onmiddellijk links moesten in draaien wist ik het, hier gaan we personen verliezen, ik hield halt om de achterkomers op te vangen, doch deze misten de afslag en reden door… ik vertrok terug naar de meute om ons verlies te melden en ontmoette een motard die eveneens gezien had dat er niet meer gevolgd werd.. toen verschenen de laatste 2 die gezien hadden dat ze verkeerd waren, doch we hebben de kop nooit meer gezien…

Toen zijn we via de gebruikelijke wegen richting Harelbeke gereden, daar we geen idee hadden welke bochtige wegen we moesten nemen..

In Harelbeke aangekomen waren wij natuurlijk de eersten, daar zij nog steeds bochtig bezig waren, en wij het spreekwoord wilden eer aandoen en in rechte lijn huiswaarts zijn gekeerd.

Onder de tent in de Ratte was het druk van jewelste, daar waren eveneens de passagiers van de Fransen en de Chinees aanwezig.. (Is voor de insiders)..Gelukkig zaten we onder de tent toen de hemelsluizen werden geopend. Er was een stevige wind komen opzetten, en de patron deed er alles aan om ons zoveel mogelijk droog te houden.. Na veel gebabbel en 2 tournées nam iedereen wel voldaan afscheid en kon droog huiswaarts rijden.

Bedankt aan de organisatoren voor de mooie rit..

Zij die erbij waren Piere D,  Johan en Marijke, Marc en Christine, Jozef, Kurt en Veerle, Philip, Didier en Wivine , Rudy en Sabine, Ciske en Anneke en de verslaggever Piere V.