Kemmel , Kalterherberg , Schirmeck , Mont Dole , Bourscheid , Kinheim , Aumalle ,Argoules ….
De lijst van motorweekends van de afgelopen 35 jaar oogt ondertussen bijzonder lang .
Elk nieuw weekend blijft evenwel een verrassing .
Ook dit jaar was dit niet anders .

Het weekend 2025 startte duidelijk onder een slecht gesternte.
Op de openingsdag werden reeds twee van onze motoren overhoop gereden , gelukkig zonder veel erg .
Dit mocht de pret niet bederven .
Le Gros Tilleul is en blijft een gezellige uitvalsbasis voor prachtige ritten door het Normandisch platteland .
Op dag twee werden behoorlijk wat kilometers afgehaspeld over mooie rustige wegen , kleine valleien en indrukwekkende hoogvlakten .
Na een bezoekje aan het Chinees kerkhof in Noyelle – Sur – Mer werden wij verwelkomd op het indrukwekkend domein van de golf de Saint Saëns . Locatie , ontvangst en maaltijd waren opnieuw uitstekend .
Dag twee werd afgerond met een stop in het ons bekende cafétje aan de abdijkerk van Saint Ricquier .

Dag drie kende een moeilijker start . Kurt werd aanvankelijk aan zijn lot overgelaten maar werd gelukkig tijdig heropgepikt om te kunnen aansluiten voor een rit langs de baai van de Somme .
Het toeristisch drukke Saint Valéry , de behoorlijk lange wandeling naar het restaurant , de drukkende hitte in het restaurant en de overvolle wegen speelden ons parten .
Dit alles zorgde ervoor dat ook ondergetekende door het lint ging en met veel armgezwaai zijn ongenoegen uitte . En dit tot eigen verbazing .
Tot opluchting van velen eindigde dag drie dan toch met een rustige terugrit en een stop in een tof
‘ tuincafeetje ‘ in Pont Le Grand .
De die -hards onder ons gingen diezelfde avond helemaal uit de bol op het caféterras van Le Gros Tilleul .
Die laatsten vingen de slotrit aan met kleine oogjes .

Het werd opnieuw een rit met de nodige hindernissen ( lees routes barrées ) .
Gelukkig was daar onze gekende pleisterplaats in Guines waar we zoals vorige maal vergast werden op een prima ontvangst en navenante maaltijd .
Een laatste stop in de Gouden Arend in Roesbrugge en een leuke afsluiter in ons lokaal de Ratte vormden het eindluik van een geslaagd weekend . Alhoewel …. Kurtje kon het niet laten en besloot dan maar om kort nog even van de kaart te verdwijnen voor een korte rondrit in het Roeselaarse . Maar bon : eind goed al goed .

Zij die er bij waren zullen ongetwijfeld bovenstaand verhaal kunnen aanvullen of corrigeren met allerlei aangename en minder aangename ervaringen en anekdotes .Het blijft hoe dan ook telkens weer een uitdaging om elk weekend goed te organiseren.

Geloof me … na 35 jaar blijft het ook voor mij steeds weer wennen om met een zo verscheiden groep mensen op stap te gaan .
Het organiseren van de ritten is geen sinecure . Bedankt dan ook aan zij die dit jaar het initiatief namen . Maar ook de inbreng en het geduld van de andere deelnemers zijn onontbeerlijk voor een geslaagd motorweekend .
Vier dagen optrekken met een veertiental mensen , elk met hun eigen karakter , niet makkelijk .

Maar wees gerust …. uiteindelijk zijn het enkel de mooi en gezellige momenten die bijblijven . Al het overige is bijzaak .

Bedankt aan iedereen die er dit jaar bij was , we kijken uit naar de editie 2026 .