2018 Motoweekend naar Celles
Oktobermaand, Wildmaand.
Vrijdagmiddag 5 oktober 2018.. We zouden er terug een wild weekend van maken. Verzamelen om 12 uur stond er op de invitatie, dat betekent eten zoals in het rustoord. Druppelsgewijs komen de wildgangers aan ons lokaal, Ciske heeft de jongsten van zijn gezinsplanning mee die perfect past in het pak van zijn mama die voorlopig andere verplichtingen moet na komen. Het is prachtig zonnig weer en de weerman beloofde voor morgen hetzelfde? We kunnen zelfs vertrekken om 12u10 en na 25km zijn we reeds in Celles, maar Celles is van een drieling en onze Celles ligt in de provincie Namen. Gelukkig moet die blauwe camion niet tot ginder want inhalen lukt ons pas in Avelgem alwaar die camion aan het rondpunt ommekeer maakt . We rijden langs de Canal de Blaton en onze 1ste stop is Mons op de Place Général Piron in de “Normandy” waar het tourneetje door de kas zal betaald worden. Elio hebben we niet gezien, maar blijven zoeken kunnen we niet en we vervolgen via bergop en bergaf tot buiten Mons richting Binche. Terug speelt op die lange baan een blauwe camion met ons voeten en moeten we er achterblijven tot even over Pont Romain. Daar neemt een tractor de taak van de blauwe camion over en moeten we dwars door Beaumont in het zog van dit log transport….een bedenking, vandaag is het de dag van het onderwijzend personeel en de boerekarren. Via Barbençon rijden we richting Cerfontaine om dan langs de bochtige wegen van lac de l’Eau D’Heure zo onze volgende stop te maken en in Couvin aan het Harley Café, je zult het niet geloven maar dit noemt eveneens “Normandy” en ook aan de Place Général Piron. Hier hebben we wel rokers en niet-rokers tafels. Ook komt Brigietje terug ten toneele en zal tijdens het verder weekend haar diensten verlenen. Ondertussen heeft onze President bijgetankt. We rijden verder richting ons doel om enkele malen te flirten met de Belgisch-Franse grens rond Givet zo verder terug Belgenland binnen te rijden om zo bij onze eindbestemming “Le Fenil” aan te komen. Op het terras komt al vlug den Orval ten toneele die onder het waakzaam oog van de plaatselijke uil genuttigd kan worden… Een douchke en dan aan tafel om te genieten van, en ik vernoem het in één adem “ Cuisse de Caille, een Velouté van witloof, Assiette de Chasse, Coronne de Marcassin en een sabayon Brulée…. Rapper geschreven dan opgegeten want we hadden toch bijna 3 uur nodig om alles naar binnen te werken. Dan allen naar het boudoir om te genieten van enkele slaapmutsjes en de denderende muzikale kwis….en toen werd het laat en ging iedereen naar de bedstee..
Zaterdag 6 oktober 2018. Na het obligatoire ochtendgezang, doch voor een minimalistisch publiek, konden we terug de geurende croissants en pistolets met allerlei beleg in onze magen stokeren. 9u30’ aan de moto’s was de afspraak, allen getankt en weg was de bende met als eindbestemming “La Grande-Duchée”. De rit was door die felle zon soms een ambetante medespeler daar we soms in een zwart gat moesten rijden zonder te weten waar dit gat eindigde. Via Rochefort, Marche-en Famenne kwamen rond 12 uur op de Place Mac Auliffe Bastogne daar was de “Le Nut’s” onze eerste stop. Na de koffie de thee en de Bofferding vervolgden we onze weg om via Wiltz, Esch-sur-Sure via Brouch tot in de hoofstad door te dringen.. Op het voetpad vonden we stalling en na een korte wandeling kwamen we op de “Place d’Armes” . Blijkbaar waren we niet de enigen die de idee hadden om naar hier te komen…anders gezegd het zag er zwart van het volk en geel van de chinezen. In een restaurant een tafel voor 10 vinden leek dan ook een onoplosbaar voorstel wat resulteerde in fileschuiven in de Quick.. Toen wij en de duiven alles hadden opgegeten keerden we via bijna dezelfde weg terug naar Belgenland om via de splitsing in Reichange de weg naar Koeschette en zo verder naar Martelange de goedkopere benzine te vinden. Een koffie in “Le Mouton Noir” juist op de grens en dan verder terug naar Celles…ondertussen had de voorzitter reeds onverwachts moeten stoppen daar er een paaltje te midden en in de weg stond tot groot ongenoegen van zijn achterkomers.. Via Saint-Hubert, Rochefort, Ciergnon kwamen we terug na zo’n 400km aan in Celles. Apero time, douche-time en terug Wild-time ditmaal een Tartare de Biche, Filet van wilde bosduif, filet Pur Hert en een dessertje en daarna muziek-kwis-time. Ook kregen we een hulplijn van de medekwissers Noël en Martine…..en dan sleep-time.
Zondag 7 oktober 2018.. Het had de ganse vooravond en nacht nogal zwaar geregend, gedonderd en gebliksemd, zoals ze in onze ardennen het gewoon zijn... maar aan de ontbijttafel was ditmaal een volledig publiek aanwezig en kon Hugo zijn intrede doen op een voor hem gepaste wijze doen met dito applaus..Dan zegt de patron dat hij zijn garage had klaargemaakt had voor onze moto’s, maar dat zijn natuurlijk vijgen na Pasen. Na het zoals steeds uitstekend ontbijt werd pak en zak gemaakt, de rekening gemaakt en betaald tot op de centiem en de tent op de moto geladen.. Een gezamelijke tankbeurt en de ganse meute zette koers richting huiswaarts, alhoewel we toch op in tegenovergestelde richting vertrokken.. een weinig autostrade tot in Lavaux-Sainte-Anne en zo verder naar beneden om via Gedinne, Rienne en Willezee Frankrijk binnen te rijden via de slechtse Franse wegen en bochten was dit een heuse karwei en iedereen was blij dat we ongehavend Habay en Fumay konden binnenrijden. Ondertussen hadden we reeds ondervonden dat de “Chasse en Cours” was. Een korte stop om alle bril-en helmschermen terug doorzichtig te maken en dan richting “Rocroi” waar we in de groengeschilderde “Pub Lenapoli” de tafels aan elkaar rijgden om met de warme dranken onze lichaamstemperatuur wat op te cricken, maar er zijn altijd uitzonderingen. Via Chimay en Maubeuge kwamen terug in Mons.Op de Grande Place bij Elio konden we op de mooie bovenverdieping van de “Normandy” plaats nemen om daar te middagmalen…het was toen reeds 14u. We genoten van het zonnige uitzicht op de porsche rallyrijders die eveneens naast onze ijzers geparkeerd stonden. Het werd voor de keukenbrigade een helse karwei, om zoveel verscheidene menu’s in elkaar te boxen. Ik hoorde daar van een mosseleter dat Connie hot stond en dat haar mossel klein maar lekker was!!! Nadat iedereen aan de kassa gepasseerd was reden we verder naar Ath alwaar we op het terras van onze stamcafe aldaar ALLEN een koffie dronken…
Daar namen we afscheid van iedereen en reden verder samen huiswaarts.
De Wildgangers waren, Rudy en Sabine, Ciske en An, Johan en Marijke, Yves en Connie, Jozef, en voor 1 dag Henri..
en de verslaggever Piere Vercruysse