Motoweekend RUE 2018….
En weer was het zover….we waren er klaar voor. Ik was er veel te vroeg klaar voor want om 8u45 exact draaide ik de contactsleutel van mijn machien om aan de deur van de Florre !!!!!!!! Ik vond het al verdacht dat er nog niemand was. Om 9 uur kwamen de Noppe’s aangereden en wist ik direct dat we veel te vroeg waren.
Druppelsgewijs kwamen de andere motards aan. We konden op tijd vertrekken, het nieuwe weekend was begonnen ditmaal terug in een totaal andere richting. We gaan terug over de schreve bij onze zuiderburen. Jammer dat we Christine en Markske moesten achterlaten, ook zij keken er zo naar uit. Eveneens waren ouwe getrouwen door een rondreis in de States dit jaar niet van de partij.
Qua weer konden we niet klagen, niet te warm, niet te koud…Onze President nam het voortouw en onze 1ste stop was in het gekende etablissement op de markt in Bergues, we waren terug bij de Ch’tis. Ter plaatse vonden we “Briegietje” uit, deze zou ons het ganse weekend vergezellen.
We vervolgden onze trip en na een kleine 100km legden we de motoren stil aan de groene long van St.Omer. Daar werden we getrakteerd op een fikse bui, maar gelukkig was het toen etenstijd en dat deden we in “Le Dickens” op de Place Maréchal Foch. Een vlotte patron bezorgde ons plaats, menu’s en eten…
Op naar ons einddoel eerst nog een stop op de markt van Montreuil en via, via stuurden we richting Le Crotoy voor een kleine verkenning van de badplaats, en kwamen er al spoedig achter dat met zo’n bende het niet evident is om plaats te vinden, al is het maar om iets te drinken. Buiten het centrum vonden we toch een terrasje die zichzelf “Café du Centre” noemt, alwaar een gewillige patron voor onze nodige stoelen zorgde.
Toen werd het tijd om ons hotel op te zoeken die Rue gevestigd was zo’n 9km verder, maar we moesten nog even wachten daar Lucien druk bezig was aan zijnen ijskreem. In Rue werden we verwelkomd door de mensen die per wagen waren en ons zwaaiend begroeten. We waren aan “Hotel Caudron”. Al vlug kwamen we tot vreemde vaststellingen. Om te slapen moesten we via de achtertuin naar een verder gelegen hotelgebouw alwaar we eveneens konden aperitieven en ontbijten..
Wel hadden we de luxe van een afgesloten privéparking waar we een eigen sleutel voor hadden.
Bij aankomst was er een probleempje naar kamerbezetting toe, er diende overgeschakeld naar plan B, zijnde een matras op de vloer voor Yves en Lucien. We installeerden er ons zo goed en kwaad mogelijk als kon en na het aperitief konden we aan tafel om de “Terrine de jarret persillé” (nu weten we dat dit een visterrine is) gevolgd door “Escalope à la Normande” naar binnen te werken, deze werd rijkelijk overgoten door de bijhorende wijn. Met rijkelijk bedoel ik veel, wat tot gevolg had dat onze President vloeieloos kon speechen, en begon met swisselkes te spreken.
Na de straat overgestoken te hebben en in de gezellige bar onze laatste drankjes te nuttigen.
De kaarters hadden hun eigen plaats. Er kwamen veel “laatste” en zo eindigde dag 1.
S’Morgens aan de ontbijttafel zagen we inderdaad dat sommigen hadden blijven plakken. Na het ontbijt aan afzonderlijke tafels, wat we niet gewoon zijn, maakten we ons klaar voor onze dagrit. We vertrokken richting Le Crotoy, St.Valery-sur-Somme, en genoten we van het prachtige uitzicht van “Le Hourdel” het noorderlijkste puntje en daarna naar Cayeux-sur-mer. Daar op het hoekhuis konden we plaats nemen op het zonnig terras en bestelden we onze piknik, die we een weinig verder aan het strand (pardon…op de keien) aan zee naar binnen werkten…
Die keien waren soms moeilijk te begaan, en sommigen hadden moeite om recht te blijven. Na de lunch even naar de kliffen van Ault, die sterk aan het afkalven zijn. We vervolgden onze weg richting St.Riquier voor een pitstop aan de markt, vroeger was dit een zeer belangrijke stad met meer dan 15.000 inwoners, er was een grote abdij en een belfort, nu een klein stadje met slechts 1200 inwoners.
Vooraleer we vertrokken maakte onze voorzitter een salto met moto en bijzitter, maar gelukkig rolden ze naar de goede kant zonder kneuzingen. Na het verschot reden we zo verder onze rit te doen alwaar we eindigden in “Le Rio” in Noyelles-sur-mer om te genieten van de plaatselijke Picon au bière. Ons zoetmondje vooral onze jongste Noppke was in zijn Nopjes met zijn “banana-split” Tijdens het geanimeerd gesprek werd er zeer duidelijk gemaakt dat onze President 8 jaar ouder is dan zijn vrouwtje!!!! En alweer was het Briegietje die betaalde…
In het hotel aangekomen waren de matrassen van de grond en de uiteindelijke kamernummers aangepast. Na het aperitief die onze privaat-butler naar buiten bracht op het terras van “L’atelier” namen we terug plaats aan tafel alwaar we begonnen met “Terrine de Canard” daarna “Cabilliaud au citron” gevolgd door het appeltaartje (waarschijnlijk de rest van ons ontbijt) terug allemaal overgoten door de vin du patron, zij het in mindere mate!!! De koffie en nog enkele laatste glaasjes alvorens dag 2 werd afgesloten.
Na Hugo en Nicole ingeschakeld te hebben om dag 3 te beginnen, zaten we ditmaal aan bijeen geschoven tafels, wat toch voor onze groep sympathieker is. Het was tamelijk bewolkt en sommigen trokken de regenbroek aan. We hadden een nieuwe kopman ingeschakeld. De rit was in een totaal andere richting, via Gamaches, Londinières arriveerden we in de plaatselijke motardcafé “Saint-Saëns” die de naam van de stad draagt. Een tof klein cafeetje met ongelofelijk lage prijzen, alwaar we bij navraag naar een goede eetgelegenheid doorverwezen werden naar de plaatselijke golfclub juist buiten de stad in een zeer groene omgeving.
We werden er ontvangen door een vriendelijke getatoeëerde jonge dame en ons buiten op het terras installeerde. Iedereen mocht zijn eigen keuze doen, al waren we met 15, bij ons thuis totaal onmogelijk. Voor zo’n etablissement waren het zeer goedkope prijzen en ging het bijzonder vlug. Terug stond de GPS ingesteld op avontuurlijke route, wat inhield dat we via kleine binnenwegen onze weg vervolgden richting Aumale, Senarpont zijdelings Abbeville, via het mooie Petit-Pont naar Pont-Le Grand om zo terug Rue binnen te rijden. Toen we onze apero nuttigden in “L’atelier” begon het kattejongen te spuwen, en gelukkig bezorgde onze barman voor de nodige paraplu’s. Na het avondeten dat bestond uit “salade fraîche” gevolgd door“ Potjesvleesch met frietjes” en het dessert terug naar de overkant om de lauwe koffie te nuttigen, gevolgd door ieder zijn eigen afzakkertje. Ciske had nog steeds geen Orval kunnen bemachtigen, en begon zich reeds af te vragen hoe deze smaakt.
Na een nacht met veel regen waren onze machines druipnat, en na het ontbijt gevolgd door het inpakken en afrekenen aan de balie, begonnen we aan de terugtocht. Ondertussen waren de wegen zo goed als opgedroogd en werd terug de avontuurlijke route in de GPS ingegeven. Met de wagen hadden we afspraak in Lisbourg alwaar het op het marktplein vol stond met marktkraampjes, alée 2 toch. Na de nodige inkopen even een bezoek aan de bron alwaar onze Leie ontspringt, en daarna naar “Le Val de Lys” het plaatselijke en enige restaurant. Na de Picon en de amuse-gueule kwam een koude schotel met of zonder wortelen, gevolgd door en klomp vlees en terug met of zonder wortelen en suikerboontjes, alles kon overgoten worden met wit of rode wijn. Dan terug naar Belgenland, via Crecy-en-Ponthieu noordwaarts en langs de gevangenissen van Saint-Omer waar er terug getankt werd naar de schreve toe via de file op de “Mont Noir” naar Dranouter in “Den Ekster” alwaar er terug op zijn Nopjes ijskreem werd gelikt. Daar werd ook den 1sten Orval soldaat gemaakt. In Ieper zagen we duidelijk dat de katten er hun stoet hadden gehad. In onze Peter-Benoit stede werd in ons lokaal een laatste glas besteld, het was toch de bedoeling, doch het kleinste Caluutje veranderde onze zienswijze.
Terug een prachtig weekend, veel gereden, gelachen, gegeten, gedronken, getankt en vooral dank aan de weergoden die ons bijzonder gestemd waren. Met dank aan Briegietje die alles welwillend betaalde….
Bij thuiskomst stelde ik vast dat de sleutels van onze private parking nog in mijn motorvest zat, wat impliceerde dat onze Belgische post zal ingeschakeld worden…
De verslaggever van dienst.
Piere V.